Paryż w 4 dni: przewodnik, relacja, co warto zobaczyć, zabytki i atrakcje, porady, plan zwiedzania - Mapa + Zdjęcia [Dzień 1]

Paryż jest miastem niezwykłym - stolica mody, kutlury, sztuki, nad którą dumnie góruje słynna wieża Eiffla. Paryż posiada szeroki wachlarz zabytków i atrakcji turystycznych, które są w stanie oczarować każdego, a by zwiedzić je wszystkie potrzeba conajmniej kilkunastu dni. Co zatem zrobić, jeśli wybieramy się do Paryża tylko na kilka dni? Co koniecznie trzeba zobaczyć, które atrakcje i zabytki są najpopularniejsze i jak zaplanować zwiedzanie, by wykorzystać maksymalnie czas, który mamy w stolicy Francji?

Zapraszam na pierwszą część przewodnika po Paryżu, który w 4 dni pozwala zwiedzić, zobaczyć i odwiedzić najważniejsze atrakcje turystyczne i miejsca w Paryżu, a jednocześnie zobaczyć Paryż z różnych stron i z różnych perspektyw. Od podziemi w katakumbach Paryża po najwyższą platformę wieży Eiffla. Jednocześnie pokazuje, jak zaplanować zwiedzanie i swój czas, by nie marnować czasu w kolejkach oraz jak poruszać się po mieście i jak zwiedzać, by nie wydać fortuny. 

---------------------------------------------

Wybierasz się do Paryża i nie chcesz zmarnować czasu na stanie w kolejkach do zabytków lub atrakcji? Warto w takim przypadku kupić wcześniej bilety online do wybranych najważniejszych zabytków i atrakcji. Zobacz, gdzie warto i jak kupić bilety przez Internet do najważniejszych ciekawych miejsc w Paryżu: Kup bilety online i omiń kolejki w Paryżu >>>

---------------------------------------------

Kiedy najlepiej wybrać się do Paryża?

Francuzi mówią, że w Paryżu zawsze jest pięknie, bez znaczenia na porę roku. To prawda, ze względu na swoje położenie geograficzne Paryż posiada łogodne zimy i ciepłe, acz nie upalne, lata. W sezonie turystycznym (lipiec - sierpień) trzeba jednak liczyć z tłumami turystów, które czasami potrafią skutecznie zniechęcić do dalszego zwiedzania lub pokrzyżować plan dnia. Dlatego najlepszym czasem na zwiedzanie Paryża będą pierwsze tygodnie po lub przed sezonem. Spokojnie do Paryża również można wybrać się nawet w okresie zimowym, jednak wtedy koniecznie trzeba zaopatrzeć się w ciepłą kurtkę i szalik. 

Jak dotrzeć do Paryża?

Do stolicy Francji dostać można się na wiele sposób - zarówno samochodem, pociągiem, czy samolotem. To właśnie samolot jest najszybszym środkiem transportu, który jest najczęściej wybierany przez turystów. Loty do Paryża oferuje kilkunastu przewoźników operujących z terenu Polski, w tym również linie niskokosztowe (Ryanair, WizzAir lub easyJet), u których czasami bilet do Paryża można kupić w cenie obiadu w restauracji. Paryż posiada trzy porty lotnicze, są to port lotniczy Paryż-Roissy-Charles de Gaulle położony na północ od centrum miasta w miejscowości Roissy-en-France, port lotniczy Paryż-Orly położony na południe od miasta oraz port lotniczy Beauvais-Tillé położony w Tillé opodal Beauvais, 84 km na północ od centrum miasta. 

------------------------------

REKLAMA:

Chcesz zareklamować się na blogu? Zapraszamy do kontaktu>>>

------------------------------

Dojazd z lotniska do centrum Paryża

W przeważającej większości przewoźnicy niskokosztowi latają na lotnisko Beauvais (easyJet lata na lotnisko Charles de Gaulle). O tym jak dostać się z portu lotniczego Beauvais można przeczytać w tekście: Lotnisko Paryż Beauvais we Francji (Paris Beauvais Tille Airport) - dojazd do / z Paryża, informacje, mapa, ceny, połączenia. My wybraliśmy linie easyJet, więc dojazd z lotniska do centrum Paryża nie stanowił żadnego problemu - przy pomocy kolejki RER B dostaliśmy się do centrum w 30 minut. Bilet kosztuj 9,50 Euro, kupuje się go w specjalnych zielonych automatach "Billetterie Ile-de-France" przed bramkami (uwaga automat przyjmuje tylko monety lub europejskiej karty płatnicze z chipem, nie przyjmuje banknotów!). Warto zapamiętać, że ostatni pociąg odjeżdża do centrum o 23:56 z terminalu 2, a pierwszy dopiero o 4:56. Do wyboru mamy również Roissybus, który kursuje do przystanku Paris-Opera, a jeśli lądujemy na lotnisku w nocy, to specjalne nocne autobusy N120, N121 i N140, które kursują między 0:30 i 5:30. 

Jak poruszać się po Paryżu?

Jeszcze przed zwiedzaniem Paryża warto zapoznać się z system komunikacji miejskiej i wybrać najlepszy dla siebie bilet. Polecam tekst: Paryż: Komunikacja miejska - metro, autobusy, pociągi RER, tramwaje. Ceny biletów, mapa, informacje praktyczne. My postawiliśmy przede wszystkim na metro o koleje RER. Paryż ma doskonale rozwinięty system podziemnych pociągów, czyli Metro zwany Métro (skrót od Chemin de fer métropolitain). Choć podczas korzystania z komunikacji miejskiej w Paryzu bardzo często korzysta również się z pociągów RER, których trasa w dużej mierze również przebiega pod powierzchnią Paryża. Stacja metra oznaczone są dużą literą M. W Paryżu mamy do wyboru 16 linii metra (lignes) - mianowicie od numerów 1 d0 14, a także 3bis i 7bis. Metro funkcjonuje w Paryżu od od 5.00 rano do 00.30 w nocy, a w sobotę i w niedzielę do 01:30 nad ranem, kursuje ono w godzinach szczytu co kilka minut (2-3 min), a poza godzinami szczytu w interwale 5-8 min. Pociągi za każdym kursem zatrzymuje się na wszystkich stacjach na danej linii. Czas między poszczególnymi składami wyświetlany jest na specjalnych tablicach, które informuję o czasie do przyjazdu najbliższego i następnego składu. Linia 14 jest w pełni zautomatyzowana (nie ma w niej motorniczego) i nazywana ona jest Méteor. 

Na metro pojedyńczy bilt (bilet nazywany t+) kosztuje €1,70, jednak generalnie, jeśli zamierzamy korzystać kilkakrotnie z komunikacji miejskiej, to nie poleca się tego typu biletu. Bardziej opłacalne jest kupienie karnetu 10 biletów, który można kupić za €13,30 na każdej stacji, a który obniża cenę jednego biletu do €1,33. Bilety imienne w taryfie reduit mogą być zakupione dla dzieci poniżej 10. roku życia, ale tylko w karnecie 10 biletów za €6,65. Obydwa typy biletów są ważne na nieograniczoną ilość przejazdów metrem i pociągami RER lub autobusami i tramwajami w przeciągu 1,5h od pierwszego skasowania do ostatniego, czyli na przesiadki mamy 90 minut - po ostatniej przesiadce dalej można używać danego środka transportu, jednak już bez możliwości jego zmiany. Aby było jaśniej: biletów takich można uzywać w następujących kombinacjach: metro-metro, metro-RER, RER-RER (tylko na terenie Paryża), autobus-autobus, autobus-tramwaj i tramwaj-tramwaj.

My wybieramy jednak opcję biletu tygodniowego, który nazywa się Navigo Découverte (koszt na strefy 1-2 to €19.15). Należy pamiętać, że bilety tygodniowe zaczynają swoją ważność od poniedziałku. Karta na wyrobienie biletu kosztuje €5, a można ją kupić w informacji na stacjach lub w automacie. Mieliśmy to szczęście, że nasz pobyt mieścił się między poniedziałkiem, a niedzielą, więc bilet tygodniowy wychodził najkorzystniej cenowo. Decydują się na ten bilet musimy zaopatrzeć się w zdjęcie legitymacyjne, które przyklejamy do karty. Jesli nie posiadamy aktualnie zdjęcia ze soba, to możemy skorzystać ze specjalnych automatów, w których możemy sobie wykonać zdjęcie, a które znajdują się na większości stacji metra lub koleji RER.

Zwiedzanie | Dzień 1

Wyposażeni w mapy komunikacji miejskiej (można je bezpłatnie dostać na każdej stacji metra lud RER) oraz plan zwiedzania dzień rozpoczynamy od porannej kawy. Gdzie? Najlepiej w którejś z małych kawiarni na obrzeżach centrum, które są otwartego od samego rana, a gdzie można przy stoliku na zewnątrz i przyglądać się życiu ulic Paryża, a jednocześnie dopracować ostatnie szczegóły planu zwiedzania dnia. 

Będąc w Paryżu z Martą postanowiliśmy, że nie o ile Paryż posiada liczne i ciekawe muzea oraz galerie, to jednak nie chcemy spędzić w nich całego naszego czasu, który mamy w stolicy Francji, dlatego na zwiedzanie muzeów i galerii przeznaczyliśmy dwa dni, a dwa pozostałe na zwiedzanie podziwiania architektury Paryża i odkrywanie zakamarków tego niezwykłego miasta. Analizując różne dostępne formy kart rabatowych, zniżek, bonusów oraz sposób na tańsze zwiedzanie Paryża postanowiliśmy zakupić 2-dniową kartę Paris Museum Pass, o tym jednak w kolejnej częście przewodnika, a zainteresowanych już teraz odsyłam do tekstu: Paryż: Zniżki i tanie zwiedzanie - karta Paris Museum Pass, ParisPass, Paris City Passport i Paris Visite Pass

Pierwszy dzień zatem przeznaczyliśmy na zwiedzanie i spacer przez najważniejsze obiekty i miejsca Paryża. Zaczynamy od jednego z symboli Paryża, który zna prawie każdy - Łuku Triumfalnego (Arc de Triomphe). Dostać się tam możemy liiami metra 1,2,6 wysiadając na przystanku Charles de Gaulle Etoile lub koleją RER A (stacja Charles de Gaulle Etoile). Zwiedzanie wnętrza i wejście na taras widokowy zostawiamy sobie na kolejne dni, gdy będziemy mieli wspomnianą kartę Paris Museum Pass. Pierwszeo dnia podziwiamy budowlę z zewnątrz. Łuk Triumfalny został wzniesiony z inicjatywy Napoleona, który chciał uczcić zwycięstwo żołnierzy armii francuskiej pod Austerlitz w 1805 roku. Projekt architektoniczny monumentu został zaakceptowany w 1809 roku, a został on zakończony 30 lat później za panowania Ludwika Filipa I. Budowla ta mieści się na Placu Charles de Gaulla (Generała de Gaulle’a), który kiedyś nazywany był Placem Gwiazdy, a to z uwagi na promieniście rozchodzące się z tego miejsca 12 alei, w tym słynne Champs Elysée - Pola Elizejskie. Pod pomnikiem znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza. Sam łuk ma 49 m wysokości, 45 m szerokości i 16 m głębokości.

Dalej udajemy się spacerem przez słynne Pola Elizejskie. Jest to najsłynniejsza ulica Paryża, jednocześnie jedna z najsłynniejszych w świecie. Łączy ona na długości 1910 m Plac Zgody (Place de la Concorde) z Placem Generała de Gaulle’a (Place de l’Étoile – Charles de Gaulle). Na miejscu obecnych Pól Elizejskich do roku 1616 były pola uprawne, przez które Maria Medycejska poprowadziła drogę wysadzaną drzewami. W roku 1640 drogę tę przedłużono z Luwru do Ogrodu Tuileries, a w roku 1724 do Placu Gwiazdy. W XVIII wieku aleja stała się modnym deptakiem spacerowym i miejscem spotkań arystokracji. Pola Elizejskie zostały wchłonięte przez aglomerację Paryską dopiero w roku 1828. Aleja została zaopatrzona w tym czasie w chodniki, oświetlenie gazowe i fontanny. Dziś Pola Elizejskie z licznymi teatrami, restauracjami, kinami i ekskluzywnymi sklepami są miejscem często odwiedzanym przez turystów. W pobliżu znajduje się Pałac Elizejski z ogrodem.

Spacerując dalej najsłynniejszą ulicą Paryża mijamy Rondo Roosevelta i odbijamy w prawo, by zobaczyć najpierw Wielki Pałac (Grand Palais). Jest to duża, przeszklona hala wystawowa zbudowana na wystawę światową, jaka odbyła się w Paryżu w 1900 roku. Grand Palais został zbudowany w tym samy czasie co Petit Palais oraz most Aleksandra III. Celem budowy wszystkich wymienionych budynków było jak najlepsze przyjęcie przez Paryż wystawy Expo. Zewnętrzna część Grand Palais została zbudowana w stylu secesyjnym, uzupełnionym klasycznymi fasadami. A następnie położony na przeciwko Mały Pałac - Petit Palais. Jest to muzeum zbudowane na wystawę światową jaka się odbywała w Paryżu w 1900 roku. Budynek pod względem konstrukcyjnym przypomina Grand Palais posiadając ogrody na tyłach budynku oraz liczne kolumny na fasadzie. Dach budynku stanowi duża kopuła która kształtem przypomina kopułę znajdującą się na kościele Les Invalides. Dalej udajemy się na Most Aleksandra III (Pont Alexandre III). Most ten został wybudowany w latach 1896-1900, a ukończony na otwarcie Wystawy Światowej. Został nazwany na cześć cesarza Imperium Rosyjskiego Aleksandra III Romanowa, którego syn i następca, Mikołaj II, położył kamień węgielny pod budowę (w październiku 1896). Most nawiązuje do przymierza rosyjsko-francuskiego zawartego w roku 1892. Na moście umieszczone są godła Francji i Imperium Rosyjskiego oraz personifikacje Sekwany i Newy. Pałac Les Invalides widoczny w oddali zobaczymy później, a tymczasem wracamy na Pola Elizejskie.

Udajemy się w kierunku widocznego już od początku Placu Zgody, a to za sprawą wysokiej iglicy oraz diabelskiego młynu. Plac Zgody (Place de la Concorde) jest to obszerny plac w centrum Paryża między Polami Elizejskimi a Ogrodami Tuilerie. Place zbudowano w latach 1755-1775 według projektu Jacques'a Ange Gabriel'a. Na jego środku ustawiono pomnik Ludwika XV, a sam plac otrzymał jego imię. W czasach rewolucji francuskiej usunięto pomnik króla, a na placu ustawiono gillotynę. Swoje stałe miejsce gilotyna znalazła przy wejściu do Ogrodów Tuilerie. Tu pozbawiła życia ponad 1300 osób. Między innymi w 1793 roku ścięto na placu króla Ludwika XVI oraz królową Marię Antoninę. Współczesną nazwę nadano placowi po Rewolucji mając nadzieję, że czasy krwawego terroru nigdy nie wrócą. W centralnej części placu znajduje się egipski obelisk podarowany w 1831 roku przez kedywa (wicekróla) Egiptu, Muhammada Alego. Obelisk ma już ponad 3300 lat i pochodzi ze świątyni w Luksorze. Na placu znajdują się również dwie duże ozdobione rzeźbami z brązu fontanny: Fontanna Rzek i Fontanna Mórz pochodzące z okresu przebudowy placu w latach 30. XIX wieku. W narożnikach placu znajduje się osiem kobiecych posągów będących symbolami głównych miast francuskich. Ludwika XVI ścięto koło posągu Brestu. Przy placu znajduje się Ministerstwo Marynarki (Hotel de la Marine). 

Dalej wchodzimy na tereny Ogrodów Tuilieres (Jardin des Tuileries), gdzie do czasów Komuny Paryskiej stał tam zniszczony w maju 1871 ogromny pałac renesansowo-barokowy, paryska rezydencja walezyjskich i burbońskich królów i napoleońskich cesarzy Francji. Przez ogrody kierujemy do łuku triumfalnego Arc de Triomphe du Carrousel. Znajduje się on na Place du Carrousel, z którego już tylko krok do słynnego Luwru. Łuk został zaprojektowany na zlecenie cesarza Napoleona przez Charlesa Perciera i Pierre'a Fontaine'a i był wzorowany na łuku Konstantyna w Rzymie. Upamiętnia on wojskowe i dyplomatyczne zwycięstwa Napoleona, m.in. bitwę pod Austerlitz, poddanie Ulm, pokój w Preszburgu i traktaty tylżyckie. Budowę przeprowadzono w latach 1806-1808. Początkowo na szczycie łuku były ustawione cztery konie z fasady weneckiej bazyliki świętego Marka, ale zostały zwrócone Wenecji w 1815 roku i zastąpione przez kwadrygę zaprojektowaną przez François Bosio. Po obu stronach kwadrygi stoją rzeźby zwycięstwa.

Dalej czas na Luwr, ale jego zwiedzanie zostawiamy sobie na kolejne dni. Teraz podziwiamy kompleks budynków z zewnątrz.  Jest to dawny pałac królewski w Paryżu, a obecnie muzeum sztuki. Luwr położony jest między Rue de Rivoli i prawym brzegiem Sekwany oraz ogrodami Tuileries i Rue du Louvre w obrębie Pierwszej Dzielnicy. Muzeum znajduje się w Pałacu Luwru (Palais du Louvre) znanym już w średniowieczu. U schyłku XII wieku, król Filip II August wzniósł w tym miejscu zamek warowny. W drugiej połowie XIV wieku Karol V Mądry uczynił z zamku rezydencję królewską. W XVI wieku Franciszek I zamienił tę budowlę w monumentalny renesansowy pałac. W 1672, Ludwik XIV przeprowadził się do Wersalu, natomiast w Luwrze zostawił bogatą kolekcję dzieł sztuki antycznej. W 1692, gmach został siedzibą Académie des Inscriptions et Belles Lettres oraz Académie Royale de Peinture et de Sculpture, w roku 1699 Akademia zorganizowała pierwszy Salon wystawowy. Podczas rewolucji francuskiej Zgromadzenie Narodowe wydało dekret o zamienieniu pałacu na muzeum. W oczy rzuca się w szczególności Piramida Luwru. Pomysłodawcą powstania piramidy był prezydent Francji François Mitterrand. Projekt konstrukcji wykonał Ieoh Ming Pei. Piramida ma 20,6 m wysokości, a bok podstawy ma 35 m. W piramidzie znajdują się 603 tafle szklane o kształcie rombu i 70 tafli trójkątnych, co daje łącznie 673 elementy. Informacja o rzekomej liczbie 666 jest błędna i pochodzi jeszcze z lat 80 (media cytowały tę liczbę podczas budowy). Wykorzystał ją Dan Brown w powieści Kod Leonarda da Vinci. Pod piramidą znajduje się główny hall wejściowy do muzeum, z którego prowadzą trzy podziemne ścieżki do poszczególnych skrzydeł pałacu. Półpiętro każdej z nich zadaszone jest dodatkową małą piramidką.

Wychodząc z kompleksu Luwru kierujemy na słynny most zakochanych, czyli Pont des Arts, gdzie możemy przypiąc kłódkę na dowód naszej miłości.. Most ten przeznaczony jest tylko dla ruchu pieszego i łączy Institut de France z Luwrem. Jego nazwa pochodzi od określenia Dziedziniec Sztuki, jak w XIX wieku nazywano jeden z dziedzińców Luwru. Na moście możemy kupić kłódki od sprzedawców w cenie 8 Euro, jednak zdecydowanie się to nie opłaca. Z mostu udajemy się pod gmach Instytutu Francuskiego (Institut de France), gdzie na schodach możemy usiąśc na chwilę, by obserwować Luwr, rzekę i turystów przechodzających się po Moście Zakochanych lub też poszukać miejsa na lunch w jednej z okolicznych małych restauracji.

Nastepnie bulwarem nad Sekwanną podążamy w kierunku słynnej wyspy Île de la Cité, na której znajduje się Katedra Notre Dame. Na wyspę dostaniemy się przez most Pont Neuf, który jest najstarszym mostem w Paryżu. Kamień węgielny pod jego budowę położył w 1578 roku król Francji Henryk III (wcześniej król Polski jako Henryk Walezy), budowę zakończył Henryk IV w roku 1604. Był to pierwszy paryski most nie zabudowany domami, od samego początku wyposażony w chodniki chroniące przechodniów przed błotem i końmi. Most składa się z 12 kamiennych przęseł o łącznej długości 278 metrów i wysokości 28 metrów (przez długi czas był to najszerszy most w Paryżu). 7 przęseł łączy prawy brzeg Sekwany z zachodnią częścią Île de la Cité, 5 łączy wyspę z lewym brzegiem. Ciekawostką jest to, że konstrukcja mostu nigdy nie została zmieniona, nawet drewniane słupy wspierające fundamenty są oryginalne.

Główną turystyczną atrakcją wyspy jest Katedra Notre-Dame. Jedna to z najbardziej znanych katedr na świecie, między innymi dzięki powieści Dzwonnik z Notre Dame francuskiego pisarza Victora Hugo. Budowę obiektu rozpoczęto w 1163 i ukończono 200 lat później. Budowę tej budowli zlecił biskup Maurice de Sully. Po przebyciu 387 stopni rozpościera się zapierający dech w piersiach widok na panoramę Paryża. W środku Katedry znajdują się przykłady rzeźby gotyckiej przedstawiające różne twarze i postacie. Wstęp do katedry jest bezpłatny, zawsze jednak jest to niej długa kolejka. Katedra otwarta jest każdego dnia od godziny 08:00 do 18:45.

Obchodząc katedrą dostaniemy się na most Ponte Notre Dame, z którego już tylko krok do paryskiego ratusza (Hôtel de ville de Paris). Obecny budynek został wzniesiony w latach 1874-1882 jako rozbudowana rekonstrukcja XVII-wiecznego ratusza, który został spalony podczas Komuny Paryskiej. Został zbudowany w stylu neorenesansowym według projektu architektów Théodora Ballu i Édouarda Deperthes'a. Jego fasada jest bogato zdobiona ornamentami, kolumnami, wieżyczkami i 136 rzeźbami najważniejszych paryskich osobistości. Nad głównym wejściem znajduje się zegar, a po dwóch stronach rzeźby przedstawiające alegorię sztuki, autorstwa Laurenta Marqueste'a, i alegorię nauki, autorstwa Jules'a Blancharda. 

Z ratusza prawym brzegiem Sekwanny udajemy się do Mostu Wymiany (Pont au Change), który prowadzi nad do Pałacu Sprawiedliwości (Palais de Justice), a dokładnie do jego jednego ze skrzydeł zwanego Conciergerie, które okryło się złą sławą podczas Rewolucji Francuskiej, kiedy zyskało potoczną nazwę przedpokoju gilotyny. Od 2 kwietnia 1793 r. do 31 maja 1795 r. Wielka Sala mieściła Trybunał Rewolucyjny, natomiast piętra budynku przeznaczono dla więźniów. Większość osadzonych przebywała w salach zbiorowych, lepsze warunki miały jedynie nieliczne osoby, które mogły kupić sobie pojedynczą celę oraz szczególnie ważni więźniowie, jak Maria Antonina, Danton czy Robespierre. Łącznie przez więzienie przewinęło się około 1200 osób. Conciergerie pozostało więzieniem jeszcze przez cały XIX i nadal w pierwszej kolejności przeznaczone było dla skazanych na karę śmierci lub długoletniego odosobnienia. Wśród znanych osadzonych z tego okresu są marszałek Michel Ney i późniejszy cesarz Napoleon III. W celi Marii Antoniny znajdowała się kaplica. 

Następnie udajemy się na stacje Cite, skąd łapiemy najpierw metro linii 4 do stacji Chatelet (można też się do niej przejść piechotą), następnie zmieniamy linię na nr 1 do stacji Roosevelta, by w końcu zmienić linię na nr 9, którą jedziemy do stacji Trocadero. Wychodzimy na plac Place do Trocadero, z którego już rozpościera się widok na najsłynniejszą budowlę architektoniczną Paryżą, jeśli nie całej Francji - wieżę Eiffla. Schodząc do niej przekraczamy ogrody Jardins du Trocadéro  i ... Plac Warszawski (Place de Varsovie). Jest to jednak wyjątkowo malownicze miejsce ze względu na Wieżę Eiffela, która znajduje się dokładnie po drugiej stronie mostu Pont d'lena na osi widokowej. Przez plac przebiega Avenue de New York.  Całe mnóstwo zdjęć Wieży Eiffela wykonywana jest właśnie z tego miejsca, a mało kto o tym wie.

Przechodząc jednak do słynnej Wieży Eiffla. „Żelazna dama” stoi w zachodniej części centrum miasta, nad Sekwaną, na północno-zachodnim krańcu Pola Marsowego. Wieżę zbudowano specjalnie na paryską Wystawę Światową w 1889 roku. Miała zademonstrować poziom wiedzy inżynierskiej i możliwości techniczne epoki, być symbolem ówczesnej potęgi gospodarczej i naukowo-technicznej Francji. Po 20 latach budowla miała być rozebrana. Jej konstruktor, Gustaw Eiffel, nie chciał do tego dopuścić. Postanowił przekazać ją nauce. Założył na wieży laboratorium aerodynamiczne i meteorologiczne. Jednak dopiero udane eksperymenty z umieszczonym na szczycie telegrafem bez drutu ocaliły wieżę i odstąpiono od jej demontażu. W przededniu I wojny światowej stała się obiektem militarnym – łączyła Paryż z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami (do tej pory do łączności używano gołębi pocztowych). Ocalona budowla z czasem stała się największą atrakcją turystyczną Paryża, którą odwiedziło już ponad 200 milionów ludzi. Na wysokościach 57 m, 115 m i 275 m znajdują się tarasy widokowe. Zajmuje obszar kwadratu o boku 125 m. Na sam szczyt wieży prowadzi 1665 stopni. Na szczycie Wieży Eiffla znajduje się luksusowa restauracja Jules Verne, która oprócz wyśmienitej kuchni oferuje wspaniały widok na panoramę Paryża. Wjazd windą na wierzchołek Wieży Eiffla kosztuje Dorośli: 13 Euro, Młodzież: 9,90 Euro, Dzieci (4 – 11 lat): 4,50 Euro, Dzieci (poniżej 3 lat): wstęp bezpłatny. My się nie zdecydowaliśmy na wizytę na wieży - postanowiliśmy sobie to zostawić na kolejny raz w Paryżu. Jeśli jednak ktoś chciałby wejść/wjechać na wieżę Eiflla, to musi się uzbroić w cierpliwość, niestety czasami kolejka chętnych jest bardzo dużo.

Zamiast wjechać na wieżę decydujemy się na mały piknik na Polach Marsowych (Champ-de-Mars). Jest to rozległy park, znajdujący sie w Paryżu między wieżą Eiffla na północnym zachodzie i École militaire na południowym wschodzie. Nazwa pochodzi od rzymskich Pól Marsowych, na których (zarówno w Rzymie, jak i Paryżu) odbywały się ćwiczenia wojskowe. Pole Marsowe zostało przeznaczone do tych ćwiczeń w roku 1751, gdy Ludwik XV utworzył Szkołę Militarną dla ludzi z biednej szlachty. Odbywały się tam różne wydarzenia rewolucyjne, między innymi próby lotów balonem. To właśnie tutaj świętowano zdobycie Bastylii (14 lipca 1789). Przez jakiś czas na Polu Marsowym miały miejsce Wystawy Światowe, których główną atrakcją była wieża Eiffla. W końcu sprzedano dużą część terenu i utworzono ogród.

To właśnie na Polach Marsowych kończymy pierwszy dzień naszego zwiedzanie Paryża. Refleksje? Paryż to miasto niezwykłe, urzekające architekturą, mnogością rzeczy do zobaczenia i zwiedzenie. Przed nami jeszcze 3 dni, jesteśmy pewni, że zakochamy się w Paryżu jeszcze bardziej! Zapraszamy już teraz do kolejnych części naszego przewodnika po Paryżu.

Informacje praktyczne:

- Sieć metra i pociągów RER w Paryżu jest bardzo rozudowana i działa nad wyraz sprawnie. Przejścia, wyjścia, dojścia na poszczególne platformy, perony są czytelnie oznaczone. 

- Trzeba uważać na kieszonkowców, zarówno w środkach transportu publicznego, jak i w miejscach obleganych przez turystów

- Kupując pamiątki warto rozejrzeć się w kilku sklepach, gdyż ceny tej samej rzeczy mogą być całkiem różne, nawet w punktach znajdujących się tuż obok siebie. Generalnie im dalej od głównych atrakcji turystycznych, tym ceny pamiątek są tańsze

- Podobnie ma się sprawa z jedzeniem. Nie warto siadać w restauacajch i kawiarniach przy głównych ulicach, jeśli chcemy zaoszczędzić. Lepiej udać się ulicę, dwie dalej i znaleźć miejsce wybierane przez mieszkańców Paryża, a nie turystów

- Średnie ceny w Paryżu: bagietka 0.90-1€; crossiant 0,70€, kawa w kawiatni 2-2,5€, piwo 0,2l 5€, porcja kasztanów 2,5-3€, pizza 8-10€, piwo w sklepie 0,5l 1,2€, papierosy 6,5€, obiad w restauracji od 15€

- Uważajmy na dzieci/osoby chcące byśmy podpisali jakieś listy. Bardzo często to oszuści, którzy pod pozorem podpisania listy, na którą musimy wpisać nr swojego dowodu osobistego, chcą sprawdzić, gdzie chowamy portfel

- Pierwsza Pomoc: Pogotowie ratunkowe (SAMU) 24h/24h tel. 15 ; Policja (Police) tel. 17; Straż Pożarna (Pompiers) tel. 18

- Ambasada RP Adres: 1, rue de Talleyrand, 75343 Paris Cedex 07 Telefon: 01 43 17 34 00 Stacja metra: Invalides

Przy opsach zabytków i atrakcji Paryża wykorzystano informacje ze strony www.wikipedia.pl

Zobacz również kolejne części Przewodnika po Paryżu:

- Dzień 2

- Dzień 3

- Dzień 4
- Kompletny przewodnik po Paryżu na 4 dni

Zobacz trasę pierwszego dnia zwiedzania na Google Maps (różowe znaczniki). Trasa drugiego dnia to niebieskiego znaczniki, trzeciego żółte, a czwartego fioletowe.



Pokaż Paryż w 4 dni: przewodnik, relacja, co warto zobaczyć, zabytki i atrakcje, porady, plan zwiedzania - Mapa + Zdjęcia na większej mapie

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Przygotowałem specjalną wersję przewodnika po Paryżu - "Viva la Paris - kompletny przewodnik na 4 dni po Paryżu" w formie pliku PDF, który można ściągnąć na swój telefon, tablet lub komputer i zwiedzać Paryż według podanego schematu. Cały przewodnik w jednym miejscu + informacje praktyczne, opis miejsc, pomocne uwagi podczas zwiedzania. 

Wielu już zwiedzało Paryż z tym przewodnikiem, a ich opinie można znaleźć poniżej. Chcesz otrzymać przewodnik? Przewodnik po Paryżu można otrzymać w bardzo prosty sposób - wystarczy wspomóc prowadzenie bloga przez przekazanie darowizny w wysokości 6 zł (czyli mniej, niż kosztuje dobra kawa w Paryżu), co pozwoli na dalsze prowadzanie bloga oraz tworzenie nowych treści.

Po kliknięciu w powyższy przycisk "Przekaż darowiznę" zostaniesz przekierowany do strony z bezpiecznymi płatnościami systemu PayPal, gdzie możesz wpłacić darowiznę poprzez swoje konto PayPal lub za pomocą karty kredytowej/debetowej. Nie trzeba mieć konta, ani go zakładać, by przekazać darowiznę na prowadzenie bloga. Przewodnik wyślę na Twojego maila w pliku PDF do 48h od momentu przekazania darowizny (informację o niej dostaję automatycznie z systemu PayPal). Pamiętaj proszę jedynie o tym, aby podać podczas procesu transakcyjnego poprawnego maila.

System płatności PayPal to jeden z najbezpieczniejszych systemów płatności w Internecie, z którego korzystają już miliony osób na cały świecie. Więcej o tym systemie można przeczytać tutaj: Czym jest PayPal i jak z niego korzystać? Tutaj znajdziesz szczegółowe informacje>>> Osoby zainteresowane zapłaceniem za przewodnik w tradycyjny sposób przelewem bankowym szczegółowe informacje na ten temat znajdą w zakładce kontakt>>>.  W takim przypadku proszę o maila na adres krzysztof.gierak@gmail.com z potwierdzeniem przelewu.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Polecam również:

• Paryż: Zniżki i tanie zwiedzanie - karta Paris Museum Pass, ParisPass, Paris City Passport i Paris Visite Pass
• Paryż: Komunikacja miejska - metro, autobusy, pociągi RER, tramwaje. Ceny biletów, mapa, informacje praktyczne
• Polecane noclegi i apartamenty w Paryżu